TELEWIZJA PRZEMYSŁOWA
Telewizja przemysłowa (CCTV, od ang. closed-circuit television – dosł. telewizja o zamkniętym obwodzie) – system przekazywania obrazu (rzadziej w połączeniu z dźwiękiem) z określonych pomieszczeń w zamkniętym systemie odbiorczym służący do nadzoru oraz zwiększeniu bezpieczeństwa pomieszczeń lub przestrzeni, w obrębie których zostały zainstalowane kamery.
Podgląd z kamer zwykle jest udostępniony wyłącznie na stanowiskach ochrony w celu monitorowania potencjalnie niebezpiecznych zachowań. Dziś pojęcie telewizji przemysłowej zostaje powoli wypierane przez „monitoring video”. Telewizja przemysłowa obecna jest m.in. w takich obiektach jak centra handlowe, hipermarkety, kasyna gry, ulice miast, place itp.
Zainstalowanie systemu telewizji przemysłowej stwarza większe prawdopodobieństwo schwytania włamywacza lub napastnika poprzez uwiecznienie jego wizerunku. Dodatkowym atutem zainstalowania kamer na obiekcie jest działanie psychologiczne i odstraszające ewentualnych włamywaczy bądź dewastatorów.
Obecnie wyróżnia się dwa rodzaje instalacji telewizji przemysłowej:- analogowe (do rozdzielczości PAL)
- cyfrowe (megapikselowe – IP)
- kamera przemysłowa
- serwer wideo
- cyfrowy rejestrator wideo
- centrum monitoringu
Kamera przemysłowa – kamera stosowana w systemach monitoringu w celu zapewnienia bezpieczeństwa w obiektach wymagających ochrony, np. bankach, sklepach, stacjach benzynowych i coraz częściej na posesjach prywatnych.
Kamera przemysłowa składa się z:- przetwornika, który przetwarza obraz obiektu na sygnał elektryczny
- obiektywu
- zestawu urządzeń elektronicznych, które dokonują obróbki sygnału elektrycznego
Podstawą do osiągnięcia dobrej jakości obrazu jest dokładność wykonania przetwornika oraz jakość i prawidłowy dobór obiektywu. Automatyka kamery może skorygować sygnał tylko w pewnych granicach, dlatego należy traktować ją jako pożyteczne uzupełnienie.
Kamery przemysłowe można podzielić na:- zewnętrzne – w specjalnej obudowie z grzałką i oświetlaczem podczerwieni, poprawiającym jakość obrazu w nocy
- wewnętrzne – kompaktowe lub przykryte specjalną szklaną kopułką (tzw. kopułkowe).
- kamery stacjonarne (stałe);
- kamery obrotowe – posiadające wbudowaną głowicę, która umożliwia ruch kamery w poziomie i pionie;
- kamery tubowe – poruszające się na wózku, w specjalnie przygotowanym do tego celu tunelu.
Coraz częściej spotyka się instalacje telewizji przemysłowej zakładane w celu odstraszenia intruza, a nie nagrania jego poczynań. Realizuje się to w formie atrap kamer imitujących profesjonalne kamery przemysłowe.
Kamera IP - to połączenie kamery i komputera w całość. Urządzenie to rejestruje i przesyła obraz na żywo bezpośrednio przez sieć IP, umożliwiając uprawnionym użytkownikom obserwację na miejscu lub z oddalonego stanowiska. Podgląd, zapisywanie i zarządzenie materiałem wizyjnym takiej kamery odbywa się za pośrednictwem infrastruktury sieci opartej na standardowym protokole IP.
Kamera taka posiada własny adres IP. Jest podłączona do sieci i zazwyczaj zawiera między innymi wbudowany serwer WWW, serwer FTP, klienta FTP, klienta poczty elektronicznej, system zarządzania alarmami, możliwość programowania i inne opcje. Kamery sieciowe nie muszą być podłączane do komputera, działają niezależnie dzięki czemu mogą być rozmieszczane w równych miejscach, w których znajduje się podłączenie do sieci IP.
Kamera sieciowa ma niewiele wspólnego z kamerą internetową,, która aby działałać musi być podłączona do komputera poprzez port USB lub IEEE1394.
Producenci wychodząc naprzeciw oczekiwaniom proponują również rejestratory stacjonarne umożliwiające podłączenie i nagrywanie w podobny sposób jak przy systemach analogowych.
Rejestratory DVR CCTV - są najczęściej centralnym punktem systemu monitoringu. Ich funkcją jest konwersja sygnału wizyjnego analogowego na formę cyfrową przy zastosowaniu różnych metod kompresji (H.264, MPEG-4).
Rejestratory DVR obsługują kamery analogowe, natomiast do rejestratorów hybrydowych możemy podłączyć już kamery analogowe, oraz IP. Rejestratory USB są przeznaczone do pojedynczych kamer, najczęściej stosowane do połączeń tymczasowych. Rozwiązania szpiegowskie (mini i mobilne) wymagają miniaturowych wymiarów rejestratorów, a często również łączenia ich z kamerą w jedno urządzenie.
Dla większości rejestratorów konieczne jest zamontowanie wewnątrz dysku twardego przystosowanego do zapisu audio/video, na którym zostaną zapisane i zaszyfrowane nagrania z kamer.
